Wat kies jij?

IK BEGRIJP JE WEL EN TOCH…..

In de tijden van angst, onzekerheid reageren we op 3 verschillende manieren. We vluchten, bevriezen of vechten. En dat is wat nu op collectief niveau zichtbaar is. Er is geen goed of fout. Dat is hoe het werkt. In dat moment waarin het ontstaat kies je onbewust een van de drie.

De persoon die vlucht doet in de deze week alsof er niks aan de hand is. Gaat leuke meetings organiseren, probeert zoveel mogelijk door te gaan en nog een schepje plezier er bovenop.

Degene die bevriest, keert naar binnen. Weet niet goed wat te doen. En vind het lastig feitelijk waar te nemen.

De vechter komt in actie. Wat gaan we doen? Dit kan ik aan. Kom maar op ik verzin wel iets. Mij krijg je niet zomaar klein. Gaat het niet linksom dan wel rechtsom.

Nogmaals, alledrie is ok. Er komt echter een omslagpunt. Waar die onbewuste keuze een bewuste wordt. Als de situatie helder is. Als je weet wat er komen gaat.

En dat weten we nu, het is naïef te zeggen dat het niet zo is. Wij zijn nu, waar Italië een week geleden was. Het is naïef te zeggen dat het bij ons anders zal gaan. In dit moment kun je een bewuste keuze maken. Neem ik mijn verantwoordelijkheid? Nemen wij onze collectieve verantwoordelijkheid. Zie je het dan niet? Nu kunnen we de KEUZE maken onze verantwoordelijkheid te nemen. Door nu niet te kiezen worden we over een paar dagen gedwongen. Dus niet kiezen je verantwoordelijkheid te nemen is kiezen voor beperking van jouw vrijheid en die van anderen.

Wat kies jij?